De laatste loodjes...
Blijf op de hoogte en volg Heidi
27 Augustus 2012 | Italië, Bucine
Tja, na mn vorige verslag voel ik me prima hoor! Voelt zo goed om te zeggen dat ik nu eindelijk echt weet dat ik Nederland weer aan kan, dat klinkt misschien wat dramatisch, maar tis nog erger als je niet weet wat je wilt.. Dat ik nu nog niet weet wat voor werk ik ga doen, dat is maar bijzaak, want dit wat ik nu voel is belangrijker. In ieder geval iets waar ik me prettig bij voel en wat dat gaat worden, dat komt wel goed. Daar vertrouw ik op..
Vind wel bijzonder dat dit gevoel geheel onverwachts toch kwam en ondanks het sfeertje wat hier nu een beetje hangt voel ik me er echt keigoed bij. Heb zon zin om naar huis te gaan en iedereen weer te knuffelen en te genieten van alles. Weet ook echt wel dat er momenten kunnen gaan komen die wat minder zijn, maar die heb ik hier ook zat gehad. Wat nog grappiger is is dat ik me soms zo alleen kon en kan voelen, maar dat dat wel heel goed is geweest, want heb toch veel kunnen nadenken over vooral mezelf en de afgelopen jaren. Jaren waarin veel gebeurd is, maar waar ik vooral erg sterk uit gekomen ben. Wow, een liedje kunnen horen en dat je de tranen in de ogen schieten omdat ik het zo mooi vind. Vervolgens een gigantisch krachtig gevoel krijgen,wow!
Maar ook je zo ontzettend rot voelen, het niet wegstoppen, het juist toelaten en de dag erna gaat dan stukken beter.
Mensen vragen me de laatste tijd waarom ik 2 jaar geleden voor Italie koos en dan moet ik flink nadenken, maar eigenlijk stond Italie altijd al wel op mn lijstje, net als parachutespringen... Toen het moment daar was toen koos ik wel heel bewust voor Italie en heb het land echt leren waarderen. Heb zoveel bijzondere mensen en dingen leren kennen, me ook verdiept in het eten, drinken en dan heb ik het niet over zomaar wijn drinken, maar het ook echt genieten van de wijn. De conflicten die ik met mezelf heb gehad over het eten en het drinken en het toch maar laten rusten. Dat soort keuzes heb ik toch uiteindelijk zelf gemaakt en ben er trots op! Hoe verschrikkelijk ik mezelf op fotos vond staan en hoe mooi een andere keer weer. Het slapen in die tent met al zn geluiden, het fietsen naar de wc... Als niemand me maar aanspreekt dacht ik dan, want anders gaat t mis. Daar kan ik wel om lachen en dat zal zeker nog een glimlach op mn gezicht blijven toveren.
Waar ik het meeste waardering voor heb gekregen zijn en blijven die kleine simpele dingen die veel mensen niet meer zien. Namelijk dat niet alles vanzelfsprekend is en je er soms wel wat voor moet doen.. Het komt ons niet allemaal aanwaaien. Als de zon schijnt of juist een keer niet schijnt... Allemaal inzichten die ik laatst al beschreef, maar die ik niet meer zo goed zag.. De waardering en vooral dit jaar op de camping waar ik werk, zulke tevreden mensen die uitspraken dat ze me zo aardig vinden en goed in mn werk. Dank je wel!
Nog een aantal weken en dan sluit ik een mooie periode af, maar eerst...
Ciao!
Vind wel bijzonder dat dit gevoel geheel onverwachts toch kwam en ondanks het sfeertje wat hier nu een beetje hangt voel ik me er echt keigoed bij. Heb zon zin om naar huis te gaan en iedereen weer te knuffelen en te genieten van alles. Weet ook echt wel dat er momenten kunnen gaan komen die wat minder zijn, maar die heb ik hier ook zat gehad. Wat nog grappiger is is dat ik me soms zo alleen kon en kan voelen, maar dat dat wel heel goed is geweest, want heb toch veel kunnen nadenken over vooral mezelf en de afgelopen jaren. Jaren waarin veel gebeurd is, maar waar ik vooral erg sterk uit gekomen ben. Wow, een liedje kunnen horen en dat je de tranen in de ogen schieten omdat ik het zo mooi vind. Vervolgens een gigantisch krachtig gevoel krijgen,wow!
Maar ook je zo ontzettend rot voelen, het niet wegstoppen, het juist toelaten en de dag erna gaat dan stukken beter.
Mensen vragen me de laatste tijd waarom ik 2 jaar geleden voor Italie koos en dan moet ik flink nadenken, maar eigenlijk stond Italie altijd al wel op mn lijstje, net als parachutespringen... Toen het moment daar was toen koos ik wel heel bewust voor Italie en heb het land echt leren waarderen. Heb zoveel bijzondere mensen en dingen leren kennen, me ook verdiept in het eten, drinken en dan heb ik het niet over zomaar wijn drinken, maar het ook echt genieten van de wijn. De conflicten die ik met mezelf heb gehad over het eten en het drinken en het toch maar laten rusten. Dat soort keuzes heb ik toch uiteindelijk zelf gemaakt en ben er trots op! Hoe verschrikkelijk ik mezelf op fotos vond staan en hoe mooi een andere keer weer. Het slapen in die tent met al zn geluiden, het fietsen naar de wc... Als niemand me maar aanspreekt dacht ik dan, want anders gaat t mis. Daar kan ik wel om lachen en dat zal zeker nog een glimlach op mn gezicht blijven toveren.
Waar ik het meeste waardering voor heb gekregen zijn en blijven die kleine simpele dingen die veel mensen niet meer zien. Namelijk dat niet alles vanzelfsprekend is en je er soms wel wat voor moet doen.. Het komt ons niet allemaal aanwaaien. Als de zon schijnt of juist een keer niet schijnt... Allemaal inzichten die ik laatst al beschreef, maar die ik niet meer zo goed zag.. De waardering en vooral dit jaar op de camping waar ik werk, zulke tevreden mensen die uitspraken dat ze me zo aardig vinden en goed in mn werk. Dank je wel!
Nog een aantal weken en dan sluit ik een mooie periode af, maar eerst...
Ciao!
-
28 Augustus 2012 - 09:04
Ursula:
Weinig op te zeggen!!!! Klinkt goed...mooie inzichten...en vooral....heb vertrouwen!! Het gaat zeker goed komen, ben blij als je weer in NL bent..succes nog ff...
X Urs -
28 Augustus 2012 - 14:51
Judith:
Nou heidi was toen die tijd een hele goeie keuze van jou er dapper. zo leer je je zelf kennen, ik weet zeker dat je klaar bent voor verdere stappen in je leven, en ik ben dan ook weer blij dat je terug komt. gr Judith xxx -
28 Augustus 2012 - 19:01
Papa En Mama:
Heidi dit was weer een mooi verslag en dat wilden we gewoon effe laten weten.
Op naar de finish en je doet het geweldig dus we zijn en blijven "TROTS"op je.....dat je 't maar weet.....maar dat wist je wel hè? xxxxxxxxx
-
28 Augustus 2012 - 20:50
Mieke De Boer:
hallo heidi,
fijn dat je terug komt ,heb wel weer zin om te wokken met met ons kleine eet groepje.
nog een paar fijne weken en geniet nog van alles.
ciao mieke de boer.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
