Niets is zo veranderlijk als Heidi

Inmiddels al weer ruim een maand terug uit Azie en de hele boel is omgegooid, waarvan ik dacht dat ik zo zeker was... Het blijven in Nederland is nog niet aan mij besteed, haha. Wil er niet teveel woorden aan vuil maken, dat is ook zonde trouwens. Weet wel dat ik tijdens de reunie van vacansoleil al een rotgevoel had en lichtelijk de twijfel toesloeg, maar liet mezelf dat gevoel niet toe.. Toen daarna Azie waarin ik het echt super naar mijn zin heb gehad en ik voor mezelf had besloten met oud en nieuw in Nederland te zijn en oh wat heb ik het daar slecht mee gehad. Op het moment dat ik daar richting luchthaven vertrok besefte ik dat ik de verkeerde keuze had gemaakt.. Nog geprobeerd mijn vlucht om te zetten, maar helaas of om het helemaal positief te maken dit gebeurde om mij iets te laten inzien. Nou ik heb het geweten hoor, namelijk dat het loslaten van al die principes waar ik zo aan vast hing zo heerlijk voelde die eindelijk echt los te laten. In Azie het plassen op een gat boven de grond,ie! Maar wat als je echt moet.. Het eten van vis met oogjes,ie! Met kerst niet in Nederland zijn, geen vuurwerk halen(was ook altijd een ding van mij?) en als laatste dus het terugkomen op mijn beslissing om in Nederland te blijven.. Ik heb nu helemaal het reizen ontdekt en wil dit nog niet opgeven. Dankzij de steun van mijn fantastische familie (die zagen alles al eerder) ga ik dus toch weer in zee met Vacansoleil en ditmaal in Frankrijk en ook mijn rol zal anders zijn. Ga nu namelijk tenten opbouwen vanaf maart tot en met begin mei. Erna is nog niets duidelijk en hoewel ik van het gestructureerde ben vertrouw ik erop dat de rest ook goedkomt. Maar nu eerst genieten van het feit dat ik toch weer vertrek. Maar eerst alles van Nederland nog even in me opnemen en dan richting France!
En de toekomst? Gewoon van dag tot dag leven en dan zie ik wel, aan de ene kant spannend maar aan de andere kant heerlijk om niet te weten hoe mijn toekomst eruit gaat zien!