Alles is een test..
Door: Heidi
Blijf op de hoogte en volg Heidi
10 Maart 2016 | Frankrijk, Valence
Oh mijn god wat een begin van mijn reis vanochtend.. Snikkend zat ik met mijn moeder te bellen.. Ik reed ongeveer een half uur en ineens zag ik de meters van oa km, toerenteller heen en weer vliegen. De stroom was er ook even af, maar de auto reed wel. Ik in lichte paniek gevaren lichten aan en was t even kwijt, alles..
"Ja met mij" zei m'n moeder en ik wist niet waar ik moest beginnen, was ook beetje raar uit te leggen, maar dacht dat dit t was.. Dat ik weer terug naar huis kon en die kut winter nog kutter zou eindigen.. Had al die tijd al stiekem dit soort van doemscenario in mijn hoofd..
Maar nee, voorlopig lig ik nu in een bed in Valence, ongeveer 4 uur vd plek van bestemming. Onvoorstelbaar hoe ik mezelf weer herpakte en vooral m'n kind (auto, mocht je iets anders denken) die me verder niet in de steek liet. Eerst m'n moeder en later de garage die me niet meer konden vertellen dan dat ik t maar moest gaan proberen.. Wat proberen? Een reis maken die misschien wel ergens onderweg kan stranden? Ik heb echt serieus iets of iemand gevraagd me naar de plek van bestemming te brengen. Hier had ik zo naar uitgekeken, was er zo klaar voor en oh wat brak ik op dat moment dat ik mijn moeder sprak. Allemaal spanningen die er uit kwamen..
En hoe, vraag me niet waar ik nu weer de kracht vandaan haalde maar t was er en dank je wel!! Bijna de hele weg zon gehad, zelfs nog sneeuw. Heb echt genoten, ondanks dat ik wel als een malle die meters in de gaten hield. Dat komt na morgen wel, dus lieve auto breng me morgen alleen nog ff naar Z Frankrijk en nog verder en dan mag je uitrusten :-p
Wat een dag en wat eindigt deze mooi, uiteindelijk tot een uur of 4 voor de eindbestemming gereden, netjes op tijd gestopt en als een malle bij de Mac zitten bunkeren. Maar.. Ik was ontzettend aan het genieten!!
De titel van mijn verhaal even daar op terug komende; deze zin gebruikte ik namelijk toen ik de monteur van de garage aan de telefoon had en wat moest ik me inhouden niet ook bij hem in tranen uit te barsten. Een dag van uitersten die rampzalig leek te beginnen en fantastisch eindigde, dat had ik ook wel verdiend vond ik!!
Op naar morgen, het laatste stukje van mijn reis naar mijn nieuwe avontuur!!
Bonne nuit
"Ja met mij" zei m'n moeder en ik wist niet waar ik moest beginnen, was ook beetje raar uit te leggen, maar dacht dat dit t was.. Dat ik weer terug naar huis kon en die kut winter nog kutter zou eindigen.. Had al die tijd al stiekem dit soort van doemscenario in mijn hoofd..
Maar nee, voorlopig lig ik nu in een bed in Valence, ongeveer 4 uur vd plek van bestemming. Onvoorstelbaar hoe ik mezelf weer herpakte en vooral m'n kind (auto, mocht je iets anders denken) die me verder niet in de steek liet. Eerst m'n moeder en later de garage die me niet meer konden vertellen dan dat ik t maar moest gaan proberen.. Wat proberen? Een reis maken die misschien wel ergens onderweg kan stranden? Ik heb echt serieus iets of iemand gevraagd me naar de plek van bestemming te brengen. Hier had ik zo naar uitgekeken, was er zo klaar voor en oh wat brak ik op dat moment dat ik mijn moeder sprak. Allemaal spanningen die er uit kwamen..
En hoe, vraag me niet waar ik nu weer de kracht vandaan haalde maar t was er en dank je wel!! Bijna de hele weg zon gehad, zelfs nog sneeuw. Heb echt genoten, ondanks dat ik wel als een malle die meters in de gaten hield. Dat komt na morgen wel, dus lieve auto breng me morgen alleen nog ff naar Z Frankrijk en nog verder en dan mag je uitrusten :-p
Wat een dag en wat eindigt deze mooi, uiteindelijk tot een uur of 4 voor de eindbestemming gereden, netjes op tijd gestopt en als een malle bij de Mac zitten bunkeren. Maar.. Ik was ontzettend aan het genieten!!
De titel van mijn verhaal even daar op terug komende; deze zin gebruikte ik namelijk toen ik de monteur van de garage aan de telefoon had en wat moest ik me inhouden niet ook bij hem in tranen uit te barsten. Een dag van uitersten die rampzalig leek te beginnen en fantastisch eindigde, dat had ik ook wel verdiend vond ik!!
Op naar morgen, het laatste stukje van mijn reis naar mijn nieuwe avontuur!!
Bonne nuit
-
10 Maart 2016 - 22:46
Lize:
Och. .stoere deern. .ut luk je wel. .ff wennen. .ge kunt ut -
11 Maart 2016 - 12:29
Papa...mama:
En toen kregen we een app dat je gearriveerd bent.
En Oooohhh wat hebben ook wij in de rats gezeten.
Maar je bent nu op de plek waar je naar uitgekeken hebt dus
GENIETEN. Groetjes♡ ook voor Birgit en Erik. -
12 Maart 2016 - 16:25
Korrie:
Nou Heidi, wat een avontuur. Ik sprak vanmiddag de buuf bij AH. dat was effe schrikken. Wat was was er nu met het "kind" aan de hand.? Ik zit naar het programma van Ilja Gort te kijken. Is in de Provence dus moest ik ineens aan jou denken. Eerst een appje gestuurd en toen dacht ik aan deze site. Zodoende. Ik hoop dat je vandaag van het mediterrane zonnetje hebt genoten. Hier ook een heerlijk zonnetje maar verder koud hoor. Blaas maar een beetje warmte deze kant op.
Groetjes en knuffels.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
