Cambodia, de contrasten

We zitten nu een paar dagen in Cambodia en het is echt een plek van contrasten en dan bedoel ik vooral het verschil tussen de arme en rijke mensen. Overal op straat lopen kinderen te bedelen, vooral armbandjes etc te verkopen voor een paar centen. Ik kan wat geprikkeld reageren op de kinderen, vooral omdat ze met de zeurstemmetjes op je af komen, maar het is vooral zielig dat kinderen die eigenlijk naar school horen te gaan daar staan te bedelen. We zien ze overal, we gaan naar een toeristische trekpleister, Angkor Wat (bekend van de film Tombraider en tevens het punt waardoor het echt bekend werd..) en daar lopen echt tig van die kinderen die als muggen op je af komen.
Triest hoor en hoewel ik ze eerst negeer, koop ik uiteindelijk toch wat sieraden of ga voor geld op de foto.. Ik heb er zon hekel aan als mensen schooien, maar wat ik nog erger vind is dat er kinderen worden ingezet om geld te verzamelen..
Siem Reap, waar we momenteel verblijven is vooral een toeristische plekpleister met een straat die pubstreet heet en dit doet echt heel toeristisch aan, veel barretjes, eettenten en kraampjes waar je kleren, sieraden en souvenirs kan kopen.. Er rijden ontzettend veel tuk tuks, erg drukke stad, maar ze rijden gelukkig weer rechts, dat deden ze in Bangkok en Ko Chang niet..
Verder zien we onderweg een hoop armoede, maar tegelijkertijd ook tussen de armoede de welgestelde mensen en ook dat snap ik niet. Laten de rijke mensen dan ook wat geld geven aan de armere, maar dat gebeurt dus niet. Er lopen ook ontzettend veel honden hier en niet aangelijnd, hoe vaak ik al heb gedacht dat er 1 aangereden wordt, wat niet gebeurd hoor, maar die honden zijn allemaal zo tam. Misschien ook door het weer, want het is echt heel warm hier, dat merken we vooral als we die tour naar Angkor Wat doen en allebei nat zijn van het zweet, daar zet ik me snel overheen, want je doet er niets aan.. Het zorgt er af en toe wel voor dat ik mezelf even moet afleiden door er niet aan te denken, veel te drinken en vooral luisteren naar de signalen die mn lijf afgeeft. Zoals bijvoorbeeld een beetje duizelig worden, honger? dorst? Even rust nemen dus. Maar het is fantastisch, tempels kijken. Ik wist niet wat ik moest verwachten en nog steeds weet ik het allemaal nog niet zo, doordat onze Engelse reisleider niet zo goed Engels praat. Ook is deze meneer zo brutaal dat ie zichzelf en chauffeur uitnodigt voor de lunch en ons vervolgens laat betalen, hij blijft slijmen en presteert het bijv vandaag om iets te bestellen en ons er stiekem voor wilt laten afrekenen. Ook dit soort dingen kan ik in eerste instantie pissig om worden, maar het gaat steeds beter.. Dat komt misschien door Tamara, maar ook zij ziet dat we worden misbruikt als toeristen. We maken er een sport van om leuke fotos te maken! Tja als het een beetje saai lijkt te worden gaan we maar leuke fotos maken! Ik kom niet meer bij! Communiceren blijft een belangrijk ding bij ons en ook dat gaat me beter af! Anders red je het niet, vooral niet dingen voor me houden, maar uitspreken en andersom ook. Samen genieten we van de mooie dingen, het lekkere eten en de lekkere wijn. Dank je wel Frankrijk dat jullie de wijn hier ook geintroduceerd hebben en vanavond hebben we zelfs Italiaans gegeten om het even te doorbreken, mmm! Maar verder smaakt de vele rijst, groenten, vlees en kip, currys me prima! En dat had ik van te voren niet verwacht. We zijn nu bijna twee weken onderweg en willen en gaan nog een hoop zien, ik heb er zin in!
Een bijzondere reis, die nog niet voorbij is!