Het tegenovergestelde van je geweldig voelen...

Ook dat gevoel heb ik weer mogen beleven en dat na mijn gevoel van een aantal dagen geleden. Op het moment zelf zou je willen, ik tenminste wel, dat het voor eeuwig is, maar zoals me zoveel dingen is dat helaas niet zo. Maar je zelf rot voelen dat duurt ook niet voor eeuwig en dat soort dingen onderga ik hier ook. Op het moment dat ik me rot voel dan kan ik me ook echt ellendig voelen, maar kan ook al wel eens vooruit denken zoals ik in het begin schreef dat je dan weet dat het de dag erna beter gaat. Van de week was het wel lastiger om verder te denken om dat op dit moment mijn lijf een beetje tegenwerkt en dat vind ik vervelend en kan daar ook wel vooral verdrietig van worden op zn tijd en zo ook gisteren toen ik even aan het skypen was met mijn ouders. Tegen dit gevoel was ik aan het vechten, want toen het er gisteren uitkwam luchtte het wel op en kreeg ik zelfs op mn donder.
Ik heb in februari een operatie ondergaan en sinds december last van mijn heup, waarschijnlijk omdat ik altijd allerlei pijntjes negeerde en maar doorging. Ja zo ben ik en ik baal af en toe flink dat ik zo ben en dacht dat ik hier in Italie ook genoeg mijn rust pakte...
Nou niet genoeg dus, want loop nu sinds ruim een week continu met pijn op de plek waar ik ben geopereerd en pijn aan mijn heupen omdat ik vorige week zo trots was dat ik een wandeling van ruim 4 uren met hele sterke klimmen in de bergen. Oh wat was ik trots en oh wat heb ik nu een last van een hoop.. en dan stelt die trots niet veel voor. Want kan je een ding verzekeren en dat is dat ik liever zonder pijn hier rond loop.
Ik weet ook dat ik eerder schreef dat ik een hekel aan klagen heb, maar ook dit hoort nu even bij mij.
Buiten dit om had ik ook een voorval hier op de camping,zal niet te ver uitwijden, was ook niet heel ernstig(achteraf), maar kreeg iets te horen en had gevoel dat grond onder mn voeten wegzakte en dat gevoel, een echt rot gevoel, geef me dan maar die pijn dan dat rot gevoel. Maar het is uitgepraat en heb me in ieder geval er flink rot over gevoeld.
Maar weet je, dat is het ook.. Het is niet altijd rozengeur en maneschijn en hoewel het van de week wel zo voelde en ik ook schreef dat ik er bijna bang van zou worden, ben ik ook al weer met mn voeten terug op aarde gekomen en het was pijnlijk, maar ik ben er weer.
Wakker geschud ook dat ik toch meer naar mijn lijf moet luisteren,want anders wordt het alleen maar moeilijker. Het klinkt allemaal zo simpel en misschien is het ook zo, maar ik ben tja hoe noem je dat ook al weer.... O ja soms een beetje eigenwijs en daar ben ik niet altijd trots op hoor, echt niet...
Zal ook nog even wat leuke dingen melden, want hadden van het weekend een etentje met allemaal mensen (en wijn natuurlijk) en ik kreeg te horen dat hoe meer wijn ik drink hoe beter Italiaans ik praat. Dus zo zie je maar waar die wijn goed voor is he... Het was echt weer een topavond en die avonden daar kun je ook weer even op teren net als gisteren avond toen we een Toscaanse avond hadden compleet met zoveel gangen eten en drinken, onvoorstelbaar. Mensen die met hun familie een bedrijf runnen en ons daar deel van uit laten maken in de zin van het mogen proeven van al die lekkernijen!! Of een wijnboertje waar ik vorige week met gasten was en die vrouw zat gewoon 2 uur lang te vertellen en die passie waar mee ze het vertelde en de omgeving die ze ons liet zien,wow net het openlucht museum, maar dan echt!
Nou, ga maar eens proberen te slapen.. De camping begint langzaamaan wat drukker te worden en zo kan ik rustig naar het hoogseizoen toe leven. Geniet van de gasten die er op het moment zijn en leer elke dag weer bij over van alles, maar vooral ook over mezelf.
Buona notte,
Ciao