Nog twee weken
Door: Heidi
Blijf op de hoogte en volg Heidi
24 Februari 2015 | Nederland, Driel
Alles is definitief nu..
Vandaag over twee weken en ik zit in de Ardennen, waar ik samen met een voor mij nieuw persoon drie weken huisjes ga poetsen, spannend hoor.. Het komt allemaal ineens heel dichtbij.
Na deze periode ga ik door naar Zuid Frankrijk waar ik op een camping in Argeles sur Mer "gastvrouw" (officiële nieuwe naam, die ik al langer gebruikte als ik aan mensen probeerde uit te leggen wat ik nu precies doe..) zal zijn en ook een stagiaire ga begeleiden, ook spannend. Maar het mooiste is nog wel dat ik straks 100 meter (dat ga ik checken, aangezien brochures nog wel eens de afstand kleiner maken dan die is:-p) van het strand af zit.
Nee geen animatie en hoewel ik dit wel eens op me heb genomen. Vooral afgelopen seizoen en liep daarin mezelf veel voorbij, dat wil niet zeggen dat ik het niet leuk vond want de waardering was er zeker, daar haalde ik vooral de kracht uit!
Maar had vooral een zwaar seizoen wat zich in eerste instantie niet maar later in Nederland toch weer voortzette, pfff en dit onder andere omdat ik per se wilde werken, maar een werkplek had gevonden waarin ik het alles behalve naar m'n zin had, ik zakte dieper weg totdat ik pas na bijna 4 maanden weer mezelf koos..
Bij toeval kwam ik een advertentie tegen waarin vrijwilligers werden gevraagd voor een zorginstelling voor ouderen en dit doe ik nu 3 weken en word weer gewaardeerd en dat vind ik even belangrijker dan werken tegen m'n zin in.
Het gedicht wat ik de vorige keer 'leende' om uit te drukken wat mijn gevoel was, nl het bij de hand genomen willen worden en me de juiste weg op wijzen, soms zou ik het nog steeds willen, maar ik denk dat ik het er best redelijk van af breng. Nog steeds heb ik met veel verdrietige momenten te maken (gehad) en hoe rot soms ook, het sterkt me uiteindelijk wel. De toekomst, tja wat is de toekomst of mijn toekomst? Ik kan het je nog steeds niet zeggen, maar wel dat ik van alles probeer om het mezelf naar de zin te maken.. Dat daar vaak twijfel bij komt kijken, tja dat is dan maar zo.. Ik probeer het iedere keer weer en als het echt niets is, dan heb ik het in ieder geval geprobeerd;-)
Ik heb in de winter geen grote reis gemaakt, mede ook omdat ik aan mezelf wilde werken, dit proces is nog steeds gaande, maar de zin om te reizen is zeker nog steeds aanwezig.. Wat in het vat zit verzuurt niet he (stiekem toch wel opgelet bij de spreekwoorden en gezegdes op school)
Maar eerst ga ik de komende twee weken nog weer even alles in me op nemen, vooral de leuke dingen.. Stond vandaag buiten en dan besef ik ineens dat ik bijna vertrek en besef dan vooral dat het toch weer snel is gegaan.
Ben weer tante geworden en ga straks m'n neefje en nichtje en uiteraard de rest van familie en vrienden achterlaten, dit blijft me raken.
Ontzettend dankbaar dat er tegenwoordig middelen zoals Skype, FaceTime en andere social media zijn. Toen ik voor het eerst in het buitenland werkte was de term social media mij en vele met mij geheel onbekend en nu zorgt het zelfs voor de grootste misverstanden..
Over een paar dagen ga ik ook maar eens m'n ouders op m'n arm plakken:-p dit in het Hebreeuws of in het Tibetaans, daarover ben ik nog niet uit, maar dat ze een speciaal plekje verdienen dat is wel zeker, want oh wat was en ben ik soms onmogelijk..
Dank jullie wel dat jullie er altijd voor me zijn!
France 2015, kom maar op!
Vandaag over twee weken en ik zit in de Ardennen, waar ik samen met een voor mij nieuw persoon drie weken huisjes ga poetsen, spannend hoor.. Het komt allemaal ineens heel dichtbij.
Na deze periode ga ik door naar Zuid Frankrijk waar ik op een camping in Argeles sur Mer "gastvrouw" (officiële nieuwe naam, die ik al langer gebruikte als ik aan mensen probeerde uit te leggen wat ik nu precies doe..) zal zijn en ook een stagiaire ga begeleiden, ook spannend. Maar het mooiste is nog wel dat ik straks 100 meter (dat ga ik checken, aangezien brochures nog wel eens de afstand kleiner maken dan die is:-p) van het strand af zit.
Nee geen animatie en hoewel ik dit wel eens op me heb genomen. Vooral afgelopen seizoen en liep daarin mezelf veel voorbij, dat wil niet zeggen dat ik het niet leuk vond want de waardering was er zeker, daar haalde ik vooral de kracht uit!
Maar had vooral een zwaar seizoen wat zich in eerste instantie niet maar later in Nederland toch weer voortzette, pfff en dit onder andere omdat ik per se wilde werken, maar een werkplek had gevonden waarin ik het alles behalve naar m'n zin had, ik zakte dieper weg totdat ik pas na bijna 4 maanden weer mezelf koos..
Bij toeval kwam ik een advertentie tegen waarin vrijwilligers werden gevraagd voor een zorginstelling voor ouderen en dit doe ik nu 3 weken en word weer gewaardeerd en dat vind ik even belangrijker dan werken tegen m'n zin in.
Het gedicht wat ik de vorige keer 'leende' om uit te drukken wat mijn gevoel was, nl het bij de hand genomen willen worden en me de juiste weg op wijzen, soms zou ik het nog steeds willen, maar ik denk dat ik het er best redelijk van af breng. Nog steeds heb ik met veel verdrietige momenten te maken (gehad) en hoe rot soms ook, het sterkt me uiteindelijk wel. De toekomst, tja wat is de toekomst of mijn toekomst? Ik kan het je nog steeds niet zeggen, maar wel dat ik van alles probeer om het mezelf naar de zin te maken.. Dat daar vaak twijfel bij komt kijken, tja dat is dan maar zo.. Ik probeer het iedere keer weer en als het echt niets is, dan heb ik het in ieder geval geprobeerd;-)
Ik heb in de winter geen grote reis gemaakt, mede ook omdat ik aan mezelf wilde werken, dit proces is nog steeds gaande, maar de zin om te reizen is zeker nog steeds aanwezig.. Wat in het vat zit verzuurt niet he (stiekem toch wel opgelet bij de spreekwoorden en gezegdes op school)
Maar eerst ga ik de komende twee weken nog weer even alles in me op nemen, vooral de leuke dingen.. Stond vandaag buiten en dan besef ik ineens dat ik bijna vertrek en besef dan vooral dat het toch weer snel is gegaan.
Ben weer tante geworden en ga straks m'n neefje en nichtje en uiteraard de rest van familie en vrienden achterlaten, dit blijft me raken.
Ontzettend dankbaar dat er tegenwoordig middelen zoals Skype, FaceTime en andere social media zijn. Toen ik voor het eerst in het buitenland werkte was de term social media mij en vele met mij geheel onbekend en nu zorgt het zelfs voor de grootste misverstanden..
Over een paar dagen ga ik ook maar eens m'n ouders op m'n arm plakken:-p dit in het Hebreeuws of in het Tibetaans, daarover ben ik nog niet uit, maar dat ze een speciaal plekje verdienen dat is wel zeker, want oh wat was en ben ik soms onmogelijk..
Dank jullie wel dat jullie er altijd voor me zijn!
France 2015, kom maar op!
-
24 Februari 2015 - 21:08
Mieke De Boer.:
Hallo Heidi...ik wens jou een hele fijne tijd . Groetjes Henk en Mieke x
-
24 Februari 2015 - 21:21
Buufje:
Lieve Heidi.
Dat heb je mooi geschreven meisje.
En dat vrijwilligerswerk veel voldoening bij hebt geloof ik ook,
dat gevoel heb ik ook.
De twee weken die je er nog bent geniet ervan.
Buufje....
-
24 Februari 2015 - 21:29
Carina De Wit:
Hoi Heidi,
Ik wens je voor het aankomend seizoen heel veel plezier toe.
We hebben het vorig jaar erg naar onze zin gehad,en je hebt de mensen altijd
goed weten te vermaken.Erg behulpzaam was je naar de gasten,en ze konden dan ook voor alle vragen wel bij terecht.Voor jou was niets te veel,en dit werd zeer gewaardeerd.Helaas voor ons dat we het dit seizoen zonder jou moeten doen.
Heel veel succes namens ons.
Carina en Ronnie -
24 Februari 2015 - 22:11
Wendy:
Hey,
Wil je heel veel plezier wensen en je bent een topper vergeet dat niet. Hoe moeilijk t soms ook allemaal is. Jij flikt t wel. . Wat lief en leuk dat je je ouders gaat vereeuwigen. . Echt stoer ben benieuwd na t resultaat. . Geniet nog effe van je familie en dan toi toi toi.. Komt goed xx -
24 Februari 2015 - 23:54
Mama En Papa.:
Lieve Heidi.
En wij? Wij zijn trots op hetgene dat je doet en weer gaat doen.
En dat plaksel......hoe trots zullen we zijn op je nieuwe plakplaatje ;-) en vertrouw erop.....alles kum goe'♡♡
-
25 Februari 2015 - 18:06
Marloes:
Heidi!
Op naar een nieuw avontuur en ik ga het zeker weten volgen. Onwijs knap hoe je hierover kan en durft te schrijven, dat siert je enorm! En de keuzes die je maakt... soms moet je keuzes maken en niet altijd is het wat je hoopt of dacht. Maar om dan een keuze te maken dat weer te veranderen en voor jezelf te kiezen daar heb je kracht voor nodig. Die jij gewoon bezit. En nog even.... In Italië heb jij ook gewoon (onverwacht nog wel) stagiaires op je genomen en dat deed je top!!!
Heel veel plezier en succes dit seizoen!!!!! Liefs Marloes -
05 Maart 2015 - 09:50
Adela:
Lieve schat, wereld meid, wat ben jij een uniek mens!
Jij durft de wereld in de ogen te kijken en te doen waar jou hart naar verlangt..
De wereld boft met mensen zoals jij..
Het vraagt moed om in de spiegel van het leven te kijken. Jij maakt er jou pleziertje van en danst op het ritme van de aarde...
Ik wens je heel veel plezier toe lieverd!!
Geniet en blijf dansen.... Ook als het regent hihi
Warme knuffel, Adela XXX
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
